Prakruthi.............Pralayam

ప్రళయం
మెఘాల మాటున శయనిన్చడనికి సిధ్దంగ ఉన్న సూరీడు...........
గూటికి చేరే గువ్వల కిలకిలలు.......
బంగారు కాంతులలొ అమ్మ మాటున సగుతున్న లేగదూడలు...........
ఆ సాయంత్రానికి అలసిన శ్రామికులు.....
పల్లె అందాలలో ఆ ప్రక్రుతి సొయగాలలోకనిపించె పరమాత్ముని చిత్రలెఖనై
ఎల వఱ్ణించను....
ఏమని చెప్పను ....
ధరీత్రిలొ అడుగడుగున అతని స్రుస్టి అద్భుతమని ...
కన్నులలొ నిండిన క్రుతగ్ఞత చూపడం తప్ప

ఛల్లగా చుసే ప్రక్రుతె ప్రలయాన్ని మొసుకొస్తే....
ఆ పుడమిని నమ్మిన పుత్రులకు బతుకె ప్రశ్నైతే ....
గల గల పారే గంగమ్మ పంటల్ని ముంచేస్తే...
ఎమని చెప్పను....
వసుధను నమ్మి బ్రతుకుతున్న మనిషి...
మట్టిపాలు అయిన జీవితన్ని...చూసి కంట తడి పెట్టటం తప్ప....