ఎంత మిస్ అవుతున్నానంటే......
ఆకాశం లోని చుక్కలన్ని కలిసి రాశిపోసినంతగా
బుజ్జయి కేరింతనుకులకై వేచిచుసే కన్న తల్లి మురిపెమంత
జాజిమల్లెజడనుచుట్టిన పడతికేసి చూసె కుర్రాడిఆశ అంత
ముంగిలిలోన రంగవల్లి దిద్దగానే వాన తుడిచివేస్తె భారమైన మనసంత
నిను ఎలా దాచుకోను??
కలలో కనపడగనే కనుపాపలలో బంధీ చేసి చూసుకోనా
చిరుగాలిలో నీ మాట వినపడగనే గాలినలా ఆపనా
నువ్వు నా ముందుంటే సాగే సమయాన్ని వెనక్కి నెట్టనా
మనసున మనసై ఈ మాటే ఆ మంత్రమై కలిసుండమని కోరనా!!