మురారి

నందనందనా గోపాలా నీ సాటి ఎవరయా
ఆబాలగోపాలాన్నలరించే నీ మంద హసం
మా వైపు ప్రసరించు యశోద నందనా
ఆ గీతాపాఠాన్ని మరు మారు వినిపించవయా

వెన్న దొంగవైన గోపాలా ఈ చిలిపిపనులేల?
కొంటె కోణంగివై కనిపించే గొకులపాలా
నీ మాయా లీలలిక ఆపవేలరా
గిరిధారీ కైమోడ్చెదను దయ చూపరార


పదమున మువ్వలు కరమున మురళి
శిరసున పింఛము యదపై పూమాల
నీలమేఘశ్యామా నిలిచెను నీయందే నా చుపు
అనందుకో నా ప్రణతులను దయతో

అనంత విశ్వమును నీయందే దచిన్న కన్నయా
నిను చుచుటకు చాలవాయ ఈ కనులు
ముగ్ధ మనోహరమగు నీ మోము
మురిపించి మరిపించును మనసులను

గోవర్దన గిరిని అవలీలగా ఎత్తిన సుకుమారా
నీ అండన నిలిచెదను విడవక నిను నిర్భయముగ
కాళింగ మర్దనము సలిపిన ధీరొత్తమా
నా అహమణచి దారి చూపువయా